سرپرست دفتر آموزش و ارتقای سلامت اعلام کرد: 65 تا 85 درصد مراقبت های منجر به سلامتی، خود مراقبتی است.

به گزارش وب دا؛ دکتر شهرام رفیعی فر گفت: در بین اعضای خانواده، مهم ترین نقش در خودمراقبتی افراد خانواده را مادران بر عهده دارند.

وی افزود: خودمراقبتی عملی است که در آن هر فردی از دانش، مهارت و توان خود استفاده می کند تا «به طور مستقل» از سلامت خود مراقبت کند.

وی بیان داشت: منظور از «به طور مستقل» تصمیم گیری درباره خود و با اتکاء خود است که این تصمیم گیری می تواند با مشاوره متخصصان هم صورت گیرد.

وی ادامه داد: خود مراقبتی فعالیتی است که برای تأمین، حفظ و ارتقای سلامت خود صورت می گیرد ولی این مراقبت گاهی می تواند شامل فرزندان، خانواده، دوستان، همسایگان، هم محلی ها و همشهریان هم باشد.

سرپرست دفتر آموزش و ارتقای سلامت 5 ویژگی و برنامه خودمراقبتی را شامل: داوطلبانه بودن، آموختنی بودن، پذیرش حق و مسئولیتی همگانی برای حفظ سلامت خود، خانواده و نزدیکان، برنامه هایی برای مراقبت های نوزادان، کودکان، نوجوانان و سالمندان و در نهایت برنامه هایی برای مراقبت از برزگسالانی که قادر به خود مراقبتی نیستند، اعلام کردند.

تفاوت های خودمراقبتی با خود اتکایی و خودمدیریتی

دکتر رفیعی فر با مهم دانستن افتراق بین اصطلاحات خود مراقبتی، خوداتکایی و خودمدیریتی گفت: خودمراقبتی مسئولیت پذیری افراد در قبال سلامتی خود است که شامل اتخاذ سبک زندگی سالم، پیشگیری از بیماری ها و حوادث منجر به بیماری، نگهداری و استفاده صحیح از داروهای بدون نسخه در بیماری های جزیی و مراقبت های بهینه بیماری های مزمن می شود.

وی افزود: اما خودمدیریتی به مشارکت و مسئولیت پذیری افراد مبتلا به بیماری های مزمن در تصمیم گیری های آگاهانه بالینی و همکاری با افرادی که وظیفه مراقبت از بیماری آنان را برعهده دارند اطلاق می شود.

وی در خصوص خوداتکایی نیز گفت: توانایی و اعتماد به نفس فرد برای حفظ استقلال، انجام امور روزمره و دستیابی به اهداف زندگی با حداقل وابستگی به دیگران «خود اتکایی» است.